“Haykıracak nefesim kalmasa bile, ellerim uzanır olduğun yere” diye diye kulaklarımıza bu efsane parçayı kazıyan Ajda Pekkan, 70’li yılların tam ortasında, günümüz teknolojisinden epey uzak bir altyapıyla ama son derece mükemmel bir sound’la hayranlarına ulaşıyordu. Aslında çoğu zaman, o döneme ait parçaların etkisinin bambaşka ve yeri doldurulamaz olduğundan yakınır durur, günümüzde dinlediğimiz şarkılarda aynı tadı yakalamaya çabalarız. Peki neydi bu 70’li yılların Türkçe nostalji parçalarını bizde farklı kılan? 
Dijital dünyadan uzak, son derece “duygu-yoğun” bir dönemde kağıda, kaleme, notaya dökülen bu parçaları şimdi tek dokunuşla dinleyebilmenin ( hatta izleyebilmenin ) dayanılmaz hafifliği bir yana 🙂 aslında birçoğu francophone esintilerle ruhumuza işlemiş durumdalar. O dönemlerde müzikal anlamda Fransa ile aramızda karşılıklı bir etkileşim olduğu kesin, acaba kimler kimlerden esinlenmiş bilinmez ama her bir dinleyişte ayrı bir tat alıp, bir yandan da “neydi bu şarkının adı” diye arar meraklanırız. Hatta işi biraz abartıp, Shazam ya da Google’a danışıp, o an parçanın keyfini çıkartmak yerine sözlerini veya ismini bulmaya odaklanırız.
Evet francophone ruhum bir yana 🙂 benim gibi siz de bu tarza ilgiliyseniz, bu yazıyı takibe alın derim. Arada listeye yeni eklemelerim de olacak, şimdiden söylemesi…
ceylanparlakay.com 
“Fransız Esintisiyle 70’ler Nostaljisi&rdquo için 1 yorum